skip to main |
skip to sidebar
Baato Khojdai Baatoharu
LOVE OTHERS YOU LOVED
Taudaha, Kirtipur
LOVE YOU
नमस्कार यो मेरो पहिलो ब्लग हो । हप्ताउनी लेखिएका मध्ये मेरा केही लेख र अन्य आफ्नै रचना यहाँ राखेको छु । भविष्यमा स्रष्टाहरुको रचना समाविष्ट एक पूर्ण साहित्यिक र अर्को पूर्ण विचारप्रधान ब्लग तयार गर्ने विचारमा छु । प्रतिकि्रयाको अपेक्षा र नयाँ सालको शुभकामना सहित । धन्यावाद ।
Collection of Gazals
Baato Khojdai Baatoharu
मेरो तस्वीर
LOVE OTHERS YOU LOVED
मेरो बारे
- nirajanbatas
- Kirtipur, Kathmandu, Per. Bhojpur, Nepal
- Student of university. Tribhuvan University, kathmandu Nepal
कविता
कविता
एउटा रात सकिएर
निराजन बतास
एउटा रात सकिएर
अर्को रात उदाएको बेला
अँध्यारोलाई छाम्दै छाम्दै
बस्न सक्दैनन् पयरहरु
र फट्कारिन थाल्छन्ढुंगा चोके सिस्नो र सर्पको आकाश भएर
किनिकि यी भूईहरुसँग अपरिचित होइनन् पाइतालाहरु'
र रातले बिसे्रको नहुनुपर्ने हो
आफ्नो अवसान अिघ कतिपटक तिघ्राहरु उचालिए भन्ने कुरो ।
कुरो उज्यालोको होइन
कुरा अँध्यारोको पनि होइन
जो यससँग रमाउँछन्तिनीहरुको हो ।
रात जागेको बेला
दिन मूर्दा बन्न विवश छ
किनकि मूर्दा बनाइएको छ
मूर्दाको मासु खाएर रात मोटाएको छ
जिउँदो मूर्दालाई चल्नैसम्म नदिएर
एकैचोटि उप्रुने पारेको छ रातले
मान्छेजस्तो बन्न नदिएर
बुख्याँचा बन्न सघाएको छ
करङ्ग सोझिऊाजेल कुज्याएर
तसा्रउने बन्न सिकाएको छ
र रातले आफैं तसर्िने मोड समातेपिछ
भाग्ने बाटो अठ्याइरहेछ यतिबेला
एउटा दिन सकिएर
अर्को रात अस्ताएको बेला ।
०६२ बैशाख १७
रेडियो नेपालले आयोजना गरेको राष्ट्रिय कविता प्रतियोगितामा उत्कृष्ट १० मा परेको कविता ।
एउटा रात सकिएर
निराजन बतास
एउटा रात सकिएर
अर्को रात उदाएको बेला
अँध्यारोलाई छाम्दै छाम्दै
बस्न सक्दैनन् पयरहरु
र फट्कारिन थाल्छन्ढुंगा चोके सिस्नो र सर्पको आकाश भएर
किनिकि यी भूईहरुसँग अपरिचित होइनन् पाइतालाहरु'
र रातले बिसे्रको नहुनुपर्ने हो
आफ्नो अवसान अिघ कतिपटक तिघ्राहरु उचालिए भन्ने कुरो ।
कुरो उज्यालोको होइन
कुरा अँध्यारोको पनि होइन
जो यससँग रमाउँछन्तिनीहरुको हो ।
रात जागेको बेला
दिन मूर्दा बन्न विवश छ
किनकि मूर्दा बनाइएको छ
मूर्दाको मासु खाएर रात मोटाएको छ
जिउँदो मूर्दालाई चल्नैसम्म नदिएर
एकैचोटि उप्रुने पारेको छ रातले
मान्छेजस्तो बन्न नदिएर
बुख्याँचा बन्न सघाएको छ
करङ्ग सोझिऊाजेल कुज्याएर
तसा्रउने बन्न सिकाएको छ
र रातले आफैं तसर्िने मोड समातेपिछ
भाग्ने बाटो अठ्याइरहेछ यतिबेला
एउटा दिन सकिएर
अर्को रात अस्ताएको बेला ।
०६२ बैशाख १७
रेडियो नेपालले आयोजना गरेको राष्ट्रिय कविता प्रतियोगितामा उत्कृष्ट १० मा परेको कविता ।
मुक्तक
मुक्तक
निराजन बतास
रहस्य हुनुपर्छ यसरी अत्याउनुको ।
अरुसँग आँखा जुधाइ मलाई लत्याउनुको ॥
तिमी मेरो म तिम्रो भन्ने बहाना छ
शंका लाग्छ आजभोलि कुरा पत्याउनुको …
निराजन बतास
रहस्य हुनुपर्छ यसरी अत्याउनुको ।
अरुसँग आँखा जुधाइ मलाई लत्याउनुको ॥
तिमी मेरो म तिम्रो भन्ने बहाना छ
शंका लाग्छ आजभोलि कुरा पत्याउनुको …
गीत
गीत
निराजन बतास
कारेको छु मायाको तस्वीर मेटेर जिन्दगी ।
बाँचेकै छु अझै यादैयादले रेटेर जिन्दगी ।
यति थोरै हुँदो रैुछ मिलनको जीत यहाँ
सुसेलीमा हुन्छ पलपल विछोडको गीत यहाँ
आँसु हाँसोमा जसोतसो समेटेर जिन्दगी
बाँचेकै छु अझै यादैयादले रेटेर जिन्दगी ।
जम्दो रैुछ चोटहरुमा आँसुको ताल पनि
उठ्दो रैुछ मोडहरुमा खुशीको छाल पनि
पछ्याउदैछु उकाली ओरालीमा लखेटेर जिन्दगी ।
बाँचेकै छु अझै यादैयादले रेटेर जिन्दगी ।
निराजन बतास
कारेको छु मायाको तस्वीर मेटेर जिन्दगी ।
बाँचेकै छु अझै यादैयादले रेटेर जिन्दगी ।
यति थोरै हुँदो रैुछ मिलनको जीत यहाँ
सुसेलीमा हुन्छ पलपल विछोडको गीत यहाँ
आँसु हाँसोमा जसोतसो समेटेर जिन्दगी
बाँचेकै छु अझै यादैयादले रेटेर जिन्दगी ।
जम्दो रैुछ चोटहरुमा आँसुको ताल पनि
उठ्दो रैुछ मोडहरुमा खुशीको छाल पनि
पछ्याउदैछु उकाली ओरालीमा लखेटेर जिन्दगी ।
बाँचेकै छु अझै यादैयादले रेटेर जिन्दगी ।
गजल
गजल-१
भेटिदैछन् ओइलिएका डाली बाटोभरि ।
जीवन माग्ने रित्ता-रित्ता थाली बाटोभरि ।
कतिखेर धस्किएर हिलोमा डुब्ने हो ज्यान
टेक्दै-टेक्दै हिड्नु पर्ने आली बाटोभरि ।
मेरो राम्रो तेरो नराम्रो भन्छन् सबै यसै
कसले कसको सुन्ने यहाँ गाली बाटोभरि ।
एउटा रुँदा अर्को हाँस्ने मान्छे बुद्धिमानी
ठेस लाग्दा अट्टाहसका ताली बाटोभरि ।
अझै पनि चेतनामा ताराहरु चम्किराुछ
न्कहिले होला विहानीको लाली बाटोभरि ।
गजल-२
जहिलेसम्म गुड्छ यो जिन्दगीको चक्का हजुर ।
बाँचुाजेल बनोस् जीवन सबैको पक्का हजुर ।
अरुलाई लुते देख्ने आँखा यहाँ अनगिन्ती
कसले मात्र नसोच्ने आफुलाई लक्का हजुर ।
हिडेकालाई छिर्के लाउने दाऊ कहिलेसम्म
सँधैभरि पल्टिदैन पाजा अनि छक्का हजुर ।
इमान्दारलाई हिर्काउने गुलेलीको खेती गर्दा
आफैलाई लाग्ला बरै नसोचेकै धक्का हजुर ।
आफ्नै मात्र थुतुनोको मोल नखोजेर
भन्न छाडौं मेरै गोरुको बाह्रै टक्का हजुर ।
भेटिदैछन् ओइलिएका डाली बाटोभरि ।
जीवन माग्ने रित्ता-रित्ता थाली बाटोभरि ।
कतिखेर धस्किएर हिलोमा डुब्ने हो ज्यान
टेक्दै-टेक्दै हिड्नु पर्ने आली बाटोभरि ।
मेरो राम्रो तेरो नराम्रो भन्छन् सबै यसै
कसले कसको सुन्ने यहाँ गाली बाटोभरि ।
एउटा रुँदा अर्को हाँस्ने मान्छे बुद्धिमानी
ठेस लाग्दा अट्टाहसका ताली बाटोभरि ।
अझै पनि चेतनामा ताराहरु चम्किराुछ
न्कहिले होला विहानीको लाली बाटोभरि ।
गजल-२
जहिलेसम्म गुड्छ यो जिन्दगीको चक्का हजुर ।
बाँचुाजेल बनोस् जीवन सबैको पक्का हजुर ।
अरुलाई लुते देख्ने आँखा यहाँ अनगिन्ती
कसले मात्र नसोच्ने आफुलाई लक्का हजुर ।
हिडेकालाई छिर्के लाउने दाऊ कहिलेसम्म
सँधैभरि पल्टिदैन पाजा अनि छक्का हजुर ।
इमान्दारलाई हिर्काउने गुलेलीको खेती गर्दा
आफैलाई लाग्ला बरै नसोचेकै धक्का हजुर ।
आफ्नै मात्र थुतुनोको मोल नखोजेर
भन्न छाडौं मेरै गोरुको बाह्रै टक्का हजुर ।
How did you get this blog?
NIRAJAN BATAS
Taudaha, Kirtipur
यसलाई पछ्याउनुस्
Nirajan on the PICTURES
LOVE YOU
walk ahead
Imp. Sites
No comments:
Post a Comment